سخنرانی پروفسور مأنوسی در همایش دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
به گزارش اختصاصی ایران‌کانادا، وی با اشاره به نقش مهم ایران در مجامع بین‌الملل و مسئولیت سنگین جامعه علمی و دانشگاهیان در مسیر حفظ منافع عمومی کشور، خواستار تلاش همه‌جانبه فرهیختگان و اساتید جهت ارتقای جایگاه ایران در صحنه‌های بینالمللی شد و در ادامه با امتنان از حضور پروفسور اکبر مأنوسی، به عنوان اقتصاددان برجسته بینالمللی و افتخار جامعه‌ی علمی کشور از وی دعوت نمود تا سخنرانی خود را برای حاضرین ایراد نماید.
این کنفرانس بینالمللی روز یکشنبه سی‌ام اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در سالن اجتماعات شهید چمران دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج و با همکاری باشگاه نخبگان و پژوهشگران این دانشگاه و همچنین دانشکده بین‌الملل و انجمن علمی دانشکده مدیریت و حسابداری برگزار گردید. موضوع این همایش «نقش دانشگاهها در توسعه روابط بین‌الملل و بهبود و استحکام اقتصاد ملی در شرایط تحریم» و سخنران ویژه آن، پروفسور اکبر مأنوسی، اقتصاددان برجسته بینالمللی، با عناوین مشاور بین‌الملل باشگاه مدیران، عضو هیئت‌مدیره انجمن مدیریت راهبردی، استاد اقتصاد و مدیریت و مدیر دوره‌های MBA در دانشگاه‌های اتاوا و کارلتون بود.
از میهمانان ویژه‌ای که در این همایش مشارکت نمودند، می‌توان به دکتر ربانی، رئیس اسبق پارک فناوری استان البرز، عباس عاصمی، کاردار سابق ایران در کانادا، مهندس حمید همدانی، مدیرعامل هلدینگ کاریز، مهندس سعید همدانی، رئیس هیئت مدیره شرکت بازرگانی تندیس، دکتر حمید ترابی، مدیرعامل سرمایه‌گذاری هم‌وطن اشاره نمود و همچنین از مسئولان و نمایندگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج نیز، دکتر افشین زرگر، سرپرست معاونت پژوهش و فناوری، دکتر فاطمه برناکی، رئیس دانشکده بین‌الملل، دکتر شهرام مدرس خیابانی، رئیس دانشکده مدیریت و حسابداری و دکتر داود مقصودی، معاون دانشکده مدیریت و حسابداری در این رویداد حضور داشتند.
پروفسور مأنوسی نیز ضمن تقدیر از دست‌اندرکاران این رویداد، به برخی سوابق علمی خود در گذشته اشاره نمود و گفت: سرآغاز این مسیر که بیش از نیم قرن به طول انجامید به توصیه دکتر حسین پیرنیا از مشاهیر علمی ایران و پایه‌گذار دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران جهت انجام تحصیلات تکمیلی در دانشگاه واترلو کانادا در رشته اقتصاد بین‌الملل رقم خورد و پس از بهره‌جستن از محضر اساتید برجسته‌ای همچون پروفسور رابرت ماندل برنده جایزه نوبل اقتصاد و در پی سالها تحصیل و تحقیق در دانشگاه‌های مختلف، با نقل مکان به اتاوا، مرکز سیاسی کانادا جهت حضور فعال و مشارکت در رویدادهای سیاسی و اقتصادی بینالمللی ادامه یافت.
سرنوشت و مسیر زندگی ما را کفش‌های نو که به پا می‌کنیم تعیین نمی‌کند بلکه آینده با گام‌های استوار و پیوسته‌ای که با آن کفش‌ها برخواهیم داشت، رقم خواهد خورد.
در سیر همین تحولات تاریخی دانشگاه از بودن در خدمت نخبگان دولت و قدرت، چرخش ملموسی به سمت ارائه خدمت به صاحبان سرمایه و صنایع و بازرگانان و مردم عادی داشته و از مفاهیم بنیادی خود فاصله گرفته است.
امروز در مفهوم دانشگاه با جامعه‌ای دانش‌بنیان مواجهیم که بر اساس تقاضای اجتماعی برای دانش و مهارت‌ها شکل گرفته و از لحاظ کمی و کیفی در جهان گسترش و پیشرفت قابل توجهی داشته است. با توجه به بازدیدهایی که شخصا از دانشگاهها و مدارس حدود ۱۲۰ شهر در ۶۴ کشور جهان داشته‌ام از نزدیک در جریان این پیشرفت‌ها و نگرش مدرن دانشگاهها و مراکز آموزشی در زمینه‌ی مشتری‌مداری قرار گرفته‌ام.
در واقع دانشگاه با رویکردهای نوین و در مقیاس فعلی به مثابه یک دهکده‌ی جهانی است که با ارتباطات گسترده و ابزاری که تعاملات اطلاعاتی و تجربی آکادمیک را تسهیل می‌کند، می‌تواند نقش بسیار موثری در تمام مسائل اجتماعی هر کشور ایفا نماید. امروز امکانات و سهولت تردد دانشجویان در اقصی‌نقاط دنیا، امکان مشارکت گسترده آنها را در رویدادهای علمی بینالمللی و تعامل با همتایان خود در سراسر جهان را فراهم نموده و آنها را در یافتن فرصتهای مطالعاتی خارج از محیط دانشگاه یاری می‌نماید و پیوندها و تشکل‌های دانشجویی و شبکه‌های ارتباط دانشگاهیان نیز رشد و توسعه فراوانی یافته و گسترش تحقیقات علمی پیشرفته از اهمیت روزافرونی برخوردار گردیده‌است.
البته فارغ از اثرات مستقیم سیستم‌های آموزشی در جوامع و نقش دانشجویان در رشد و شکوفایی و تعیین سرنوشت کشورها و بهبود وضع اجتماع، تاثیرات غیرقابل انکار این سیستم‌ها از سایر دیدگاه‌ها همانند سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نیز قابل بررسی است.
امروزه از آموزش به عنوان بعد چهارم سیاست خارجی کشورها یاد می‌شود و همکاری‌های آموزشی نیز به عنوان فرصتی جهت سرمایه‌گذاری برای آینده روابط دیپلماتیک میان ملت‌ها تلقی می‌گردد و گسترش اعطای بورسیه‌های بینالمللی و پذیرش دانشجویان خارجی نیز به منزله نوعی معرفی فرهنگ و جامعه به رهبران سیاسی و مدیران ارشد آینده کشورهای جهان است.
در ادامه وی افزود: در حوزه فرهنگی نیز مهمترین کارکرد بینالمللی شدن آموزش‌عالی، گسترش ارزش‌ها، اصول و مبانی فرهنگ ملی کشورها در عرصه‌ی بینالمللی است. در واقع دانشجویان سفیران فرهنگی کشورها هستند و استفاده از مبادلات دانشگاهی برای توسعه فرهنگ ملی از اهمیت و اولویت‌های خاصی برخوردار است به‌طوری که همواره در بخشی از اسناد همکاری کشورها و تفاهم‌نامه‌های دیپلماتیک قید می‌گردد و به نقل از یکی از مدیران یونسکو: دانشگاهها همواره نهادی برای پیوند بیشتر فرهنگ‌ها و ملت‌ها با یکدیگر می‌باشند.
این اقتصاددان برجسته بینالمللی همچنین با اشاره به وضع جاری اقتصادی کشور و تحریم‌ها عنوان کرد، علیرغم نگرانی‌های کنونی باید بدانیم که مشکلات و چالش‌ها همواره وجود خواهند داشت و ما در این میان باید به دنبال فرصتهای پیش‌رو باشیم.
وی با بیان برخی فرصتهای تجاری و اقتصادی در سرتاسر کشور بر حضور ایران در مناسبات اقتصاد بینالمللی و بازارهای جهانی و استفاده بهینه از منابع و امکانات مجددا تاکید نمود، همچنین وی با بررسی حجم تبادلات اقتصادی بین اروپا و امریکا تلویحا نتیجه‌گیری نمود که اروپاییان به دلیل اختلاف قابل توجه میزان و نرخ مناسبات اقتصادی خود با ایران و امریکا نخواهند توانست به عنوان شریکی مطمئن و با ثبات ایران را در مراودات و تعاملات اقتصادی همراهی نمایند و در مقابل با ذکر دلایل و برهان کافی کانادا را به عنوان یک آلترناتیو و جایگزینی مناسب برای این موضوع معرفی نمود.
پروفسور مأنوسی ضمن معرفی ساختار اجتماعی و فرهنگی کانادا و بیان برخی ویژگی‌های مثبت این کشور از قبیل تنوع فرهنگی، حاکمیت قانون و ثبات اقتصادی و نظام بانکی پیشرفته و زیرساخت‌های کافی و با توجه به عدم بهره‌گیری لازم از این امکانات به ضرورت از سرگیری ارتباط و تعامل دو کشور اشاره نمود و گفت با نظر به در جریان‌بودن برخی مناسبات و برنامه‌ها، امیدها به گشایش در بهبود روابط دوجانبه در آینده افزایش یافته‌است.
همچنین وی با اشاره به برخی فرصت‌ها و بازارهای جایگزین همچون آمریکای جنوبی به ضرورت حضور نمایندگان و وابستگان اقتصادی کشور در آن منطقه تاکید کرد و در مورد پیامدهای منفی عدم حضور فعال ایران در بازارها و مجامع مؤثر اقتصادی جهانی هشدار داد.
وی در ادامه افزود اقتصاد ما قابل اصلاح است و در صورت انتصاب مدیران لایق و با تدبیر در یک دوره پنج‌ساله به نتیجه مطلوب خواهیم رسید مشروط به اینکه فرهنگ واسطه‌گری در جامعه برچیده شود و به طبقه متوسط جامعه نیز به عنوان مولد اقتصادی کشور توجه ویژه نمائیم و از تضعیف آن بپرهیزیم.
